Saturday, May 19, 2012
မန္တလေးသား ကမ္ဘာကျော် HTC စီအီးအို ဝင်းသန်း (သို့မဟုတ်) Peter Chou
ကမ္ဘာကျော် အီလက်ထရောနစ် Company ဖြစ်တဲ့ HTC (High Tech Computer Coporation) ရဲ့ ဥက္ကဌ Peter Chou ခေါ် ဦးဝင်းသန်း ဟာ မေလ ၁၉ ရက်နေ့၊ မနက် ၁ဝနာရီမှာ လှိုင်တက္ကသိုလ်ဝင်းအတွင်း၊ မြန်မာအိုင်စီတီ (Myanmar Infto-tech) ရှိ ဟောခန်းမတစ်ခုတွင် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးပွဲတစ်ခုပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။
တွေ့ဆုံပွဲမှာ မြန်မာနိုင်ငံသား နည်းပညာလောကမှ လူငယ်၊လူကြီးများနှင့္ အတွေ့အကြုံများ ဆွေးနွေးတိုင်ပင် ခဲ့ကြပါတယ်။ ပီတာချူးဟာ မြန်မာနိုင်ငံဖွားဖြစ်ပြီး မွေးရပ်ဇာတိက မန္တလေးမြို့ဖြစ်ပါတယ်။ ၁၉၅၃ ခုနှစ်ဖွား ပီတာချူးဟာ မန္တလေးဒေသကောလိပ်မှာ ပညာသင်ယူခဲ့ပါတယ်။ ဒုတိယနှစ် ရောက်တဲ့အခါမှာ ကျောင်းကထွက်ပြီး ထိုင်ဝမ်နိုင်ငံကို သွားရောက်လုပ်ကိုင်ခဲ့ပါတယ်။ စစရောက်ချင်းမှာ သူဟာ အီလက်ထရောနစ်အင်ဂျင်နေယာအနေဖြင့် ထိုင်ဝမ် အီလက်ထရောနစ် Company တစ်ခုမှာ ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ခဲ့ပါတယ်။
အလုပ်လုပ်ကိုင်ပြီးတော့ ပညာဆက်လက်သင်ကြားဖို့ စိတ်ကူးရလာတဲ့အခါမှာ သူဟာ National Taiwan Ocean University တက်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ၁၉၈၅ခုနှစ်မှာ Electronic Engineering ဘွဲ့ရရှိခဲ့ပြီး ၁၉၉၇ ခုနှစ်မှာ HTC Coporation ကို စတင်တည်ထောင်ခဲ့ပါတယ်။ အင်ဂျင်နေယာ ၁၀ ဦးနဲ့စတင်တည်ထောင်ခဲ့တဲ့ HTC ဟာ ကမ္ဘာ့အဆင့်မှီ အီလက်ထရောနစ်ပစ္စည်းများကိုသာထုတ်လုပ်မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး လုပ်ကိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် နှစ်နှစ်အတွင်းမှာ အရှိန်အဟုန်နဲ့အောင်မြင်လာခဲ့ပါတယ်။ သူဟာ ပညာသင်ကြားခြင်းကို မရပ်တန့်ခဲ့ပါဘူး။၂၀၀၃ ခုနှစ်မှာ National Chenghi University မှ MBA ဘွဲ့ရရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် ၂၀၀၆ ခုနှစ်မှာ အရေိကန်နိုင်ငံ၊ Harvard Business School မှ Advanced Management Program တက်ရောက်အောင်မြင်ခဲ့ပါသေးတယ်။
ဦးဝင်းသန်း ခေါ် ပီတာချူးရဲ့ ကြိုးစားမှုကြောင့် HTC ရဲ့ အောင်မြင်မှုအရှိန်အဟုန်ဟာ မြင့်မားခဲ့ပြီး ကမ္ဘာ့ပထမဆုံး Window စမတ်ဖုန်းထုတ်လုပ်နိုင်တဲ့ Company ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ Microsoft ပိုင်ရှင် ဘီလ်ဂိတ် နဲ့ စတင်လုပ်ကိုင်ခဲ့တဲ့ Window Phone ဟာ HTC တစ်ခုတည်းမဟုတ်တော့ပဲ Nokia တို့လို Company ကြီးတွေပေါ်ထွက်လာပါတယ်။ ပြိုင်ဘက်တွေရှိနေသော်ငြားလည်း HTC ဟာ စမတ်ဖုန်း ဈေးကွက်ရဲ့ ထိပ်တန်း ငါးခုစာရင်းမှာ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ စမတ်ဖုန်းနည်းပညာပထမဆုံး စတင်တီထွင်တဲ့ Company များထဲမှ ထိပ်တန်းစာရင်းထဲမှာ ပါဝင်သူဖြစ်ပါတယ်။
လက်ရှိ မှာ ကမ္ဘာ့ အကောင်းဆုံးအိုင်တီ Company ၁၀၀ မှ နံပါတ် ၁၁ ၊ အာရှမှာ ထိပ်တန်းငါးခုစာရင်းဝင်ပြီး ပီတာချူးကိုယ်တိုင်ဟာ ကမ္ဘာ့အလွမ်းမိုးဆုံးအိုင်တီလုပ်ငန်းရှင် (CEO) ၅ ဦးစာရင်းမှာ ပါဝင်နေသူဖြစ်ပါတယ်။
သူဟာ မြန်မာပြည်မှာနေခဲ့စဉ်ကတည်းက အိုင်တီနည်းပညာကို အင်မတန်စိတ်ဝင်စားသူဖြစ်ပါတယ်။ ၁၉၇၀ နှောင်းပိုင်းကာလမှာ ပညာသင်ရတဲ့ ပီတာချူးဟာ မန္တလေးမြို့ ၈၃ လမ်းမှာ လျှပ်စစ်ပစ္စည်းပြင်ဆိုင်လေးဖွင့် လှစ်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ သီအိုရီထက် လက်တွေ့ကိုအားသန်တဲ့ ပီတာချူးဟာ ကျောင်းတက်ရက်မမှန်ပါဘူး။ တစ်လမှာ မြန်မာငွေကျပ် ၃၀ သာဝင်ငွေရှိတဲ့ ဝင်းသန်းဟာ ထိုင်ဝမ်နိုင်ငံသွားဖို့ စိတ်ကူးရခဲ့ပါတယ်။ ကျောင်းပညာ တစ်ဝက်တစ်ပြတ်နဲ့ တိုင်းတစ်ပါးမှာ သွားရောက်လုပ်ကိုင်ဖို့ စိတ်အားထက်သန်ခဲ့တဲ့ ဝင်းသန်းဟာ လက်တွေ့မှာ ထူးချွန်သူဖြစ်တဲ့အတွက် ထိုင်ဝမ် အီလက်ထရောနစ် Company များက နှစ်သက်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ သီအိုရီပိုင်းလည်းအရေးကြီးတယ်လို့ သိလာတော့ ထိုင်ဝမ်မှာ တက္ကသိုလ် ဆက်လက်တက်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။
တက္ကသိုလ်မှာ သူငယ်ချင်းများနဲ့ HTC ဆိုတဲ့ ကော်ပိုရေးရှင်းကို ၁၉၉၇ ခုနှစ်ကစတင်တည်ထောင်ပါတယ်။ အင်ဂျင်နေယာ ၁၀ဦးနဲ့စတင်တည်ထောင်တဲ့ HTC ဟာ အမှန်တော့ အဆင့်မြင့် ကွန်ပျူတာများ ထုတ်လုပ်ဖို့ ဖြစ်ပါတယ်။ သို့ပေမဲ့ မိုဘိုင်းဖုန်းနည်းပညာမှာ အခြားအဖွဲ့အစည်းများထက် ထူးခြားပြောင်မြောက်အောင် တီထွင်နိုင်ခဲ့ပြီး ဒီဂျစ်တယ်ဖုန်းမှ စမတ်ဖုန်းသို့ ကူးပြောင်းပေးတဲ့ ပထမဆုံး Company များစာရင်းမှာ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ အမေရိကန်အခြေဆိုက် မိုက်ခရိုဆော့ခ် Company မှ ဥက္ကဌ ဘီလ်ဂိတ်ကိုယ်တိုင် ပီတာချူးကို ဖိတ်ကြားပြီး လုပ်ငန်းဆိုင်ရာဆွေးနွေးခဲ့ပါတယ်။ ဘီလ်ဂိတ်ရဲ့ ကမ်းလှမ်းချက်ကို သဘောတူပြီး Window ဖုန်းဖြစ်ပေါ်လာဖို့ ပူးပေါင်းလုပ်ကိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ယင်းနောက်ပိုင်း HTC စမတ်ဖုန်းဟာ Window Phone လောကမှာ ဆရာတစ်ဆူဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ ကမ္ဘာကြီးကို ပြောင်းလဲစေမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချ ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ငွေရဖို့ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းလုပ်ကိုင်ခြင်းဟာ ညံ့ဖျင်းပြီ ကမ္ဘာကို အကျိုးထူးစေမယ်ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကသာ အောင်မြင်စေနိုင်တယ်လို့ ယုံကြည်ထားသူ ဖြစ်ပါတယ်။ ယနေ့အချိန်ထိလည်း အောင်မြင်လျက်ရှိနေတဲ့ HTC ဟာ မြန်မာပြည်ဖွား ဦးဝင်းသန်းခေါ် ပီတာချူးက ဦးဆောင်လုပ်ကိုင်နေတာဟာ ဂုဏ်ယူစရာဖြစ်ပါတယ်။
၃၃ နှစ်ကြာပေမဲ့ မြန်မာပြည်ကို မမေ့ပါဘူး။ ပီတာချူးရဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်းများကလည်း မြန်မာ့ အိုင်တီလောကမှာ အောင်မြင်နေကြပါတယ်။ MCPA ဥက္ကဌ ဦးသောင်းတင်ဟာ ပီတာချူးရဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း ဖြစ်ပြီး မြန်မာပြည်လာရောက်ရန် ဖိတ်ကြားမှုကို လက်ခံခဲ့ပါတယ်။ မြန်မာပြည်ရောက်ရောက်ချင်း မြန်မာစကား ပြောဖို့ ခဲယဉ်းပေမဲ့ မန္တလေးမှာ တစ်ပတ်သွားရောက်နေထိုင်ပြီးနောက် ဗမာလို အဆင်ချောစွာပဲ ပြောဆိုနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးပွဲမှာလည်း မေးမြန်းသူများကို မြန်မာလိုရော၊ အင်္ဂလိပ်လိုပါ ပီပီပြင်ပြင်ဖြေကြားခဲ့တဲ့ ဦးဝင်းသန်းကို လာရောက်သူ ဧည့်သည်များ လေးစားခဲ့ရပါတယ်။
ဆွေးနွေးပွဲမှာ သူ့ဘဝအတွေ့အကြုံများကို အထက်ပါအတိုင်း ရှင်းလင်းပြောကြားသွားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာပြည်မှာလည်း သူ့လို အောင်မြင်တဲ့ အိုင်တီလောကသားများ ပေါ်ထွက်လာဖို့မျော်လင့်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။
ပီတာချူးဟာ သူအောင်မြင်မှုရရှိဖို့အတွက် ကိုင်ဆွဲထားတဲ့ ဆောင်ပုဒ်များကို ရှင်းလင်းပြောပြခဲ့ပါတယ်။ အချက်၃ ချက်ရှိပြီး Passion, Fearless နှင့် Vision ဖြစ်ပါတယ်။
“လူတိုင်းဟာ သူ့ဝါသနာပါရာသူ လုပ်ဆောင်သင့်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဆိုငယ်ငယ်က ဂီတာတီးတာဝါသနာပါတယ်။ ရေကူးတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူ ဝါသနာပါရာ စိတ်အပန်းဖြေ ကစားကြတယ်။ ဒါတွေကို ချုပ်တည်းမထားရပါဘူး။ Innovation လုပ်နိုင်ဖို့ စိတ်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထားဖို့လိုပါတယ်။ ဒါကြောင့် လူတစ်ယောက်ဟာ အောင်မြင်ဖို့အတွက် Passion က အဓိကကျပါတယ်။ နောက်တစ်ချက်ကတော့ Fearless ပါ။ ဘာကိုမှ ကြောက်ရွံ့မှုမရှိရပါဘူး။ လုပ်ချင်တာတွေကို လုပ်နိုင်ရမယ်။ အခက်အခဲတွေဘယ်လောက်ပဲရှိရှိ။ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့အခြေအနေကြောင့် မိမိရဲ့ ရည်မှန်းချက်တွေ ပျောပျက်သွားတာဟာ အင်မတန်ပျော့ညံ့မှုပါ။ မှားတာကိုလည်း မကြောက်ရပါဘူး။ လူတိုင်းအမှားလုပ်ကြပါတယ်။ အမှားကနေပဲ သင်ခန်းစာယူရပါတယ်။ မှားတယ်ဆိုတာ သဘာဝတရားပါ။ မှားမှာကြောက်နေရင်ဘာမှ ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ပါဘူး။ နောက်တစ်ချက်က Vision။ ကျွန်တော် HTC စထောင်တော့ မူဝါဒခိုင်ခိုင်ထားပါတယ်။ ဒါကတော့ ကမ္ဘာ့အဆင့်မှီ (World Class) ကိုပဲ တီထွင်ဖန်တီးမယ်ဆိုတာမျိုးပါ။ အဆင့်နိမ့်ပစ္စည်းများ ထုတ်လုပ်ဖို့ လုံးဝစိတ်မကူးခဲ့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အချိန်တိုတွင်းမှာ အောင်မြင့်တာဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကျောင်းသားဘဝက ဒီဂျစ်တယ်ပညာရပ်ကို လေ့လာသူနည်းပါတယ်။ ယင်းဒီဂျစ်တယ်ပညာကို ရွေးချယ်လိုက်တဲ့ ကျွန်တော့ကိုတောင် လောင်ပြောင်ခဲ့ကြပါ သေးတယ်။ သို့ပေမဲ့ ဒါတွေဟာ တစ်နေ့အောင်မြင်မယ်ဆိုတာကို ကြိုမြင်ထားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ HTC ကို အကောင်းဆုံးလုပ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။”
အထက်ပါအတိုင်း ပီတာချူးဟာ သူ့ရဲ့ခံယူချက်ကို ပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။
“မြန်မာပြည်အတွက်ဆို ကျွန်တော်ဘာမဆိုလုပ်ပါ့မယ်။ နည်းပညာဆိုင်ရာဖွံ့ဖြိုးဖို့အတွက် ရင်းနှီးဖို့အစီအစဉ်တွေရှိပါတယ်။ ဒီတစ်ခါလာရောက်တာကတော့ လေ့လာတဲ့သဘောပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ဘာမှ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံဖို့မရှိသေးပါဘူး။ နေပြည်တော်က အစိုးရအဖွဲ့ဝင်တွေကိုလည်း သွားရောက်တွေ့ဆုံခဲ့ပြီးပါပြီ။ HTC လာရောက်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံဖို့ကို ကြိုဆိုတာတွေ့ရတဲ့အတွက အထူးပင်ဝမ်းသာပါတယ်။ HTC ကိုမြန်မာပြည်မှ သိလောက်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ဘူး။ သို့ပေမဲ့ HTC ဟာ မြန်မာပြည်မှာလည်း လူသိများတဲ့ Brand တစ်ခုဖြစ်နေတယ်လို့ သိရတဲ့အတွက် ဝမ်းသာပီတိဖြစ်ရပါတယ်။ မြန်မာပြည်ရဲ့ နိုင်ငံရေးအရပြောင်းလဲမှုတွေ မြန်ဆန်ပါတယ်။ ပြောင်းလဲမှုတွေဟာ အကောင်းဘက်ဦးတည်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့လာရောက်ရင်းနှီးလုပ် ကိုင်ဖို့ ပိုမိုလွယ်ကူလာမှာဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာ့ဆက်သွယ်ရေးနဲ့ ပူးပေါင်းလုပ်ကိုင်မည့်အစီအစဉ်၊ မန္တလေးမှာ HTC အရောင်းစင်တာ ဖွင့်လှစ်မယ်ဆိုတာတွေကတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော်ပြောသလိုပဲ ဒီတစ်ခါက Listen လာလုပ်တဲ့သဘောပဲရှိပါသေးတယ်။
မြန်မာ့ကွန်ပျူတာနဲ့ ွOS လောကမှာ မြန်မာ input system ဖြစ်ပေါ်လာဖို့ HTC မှ ကြိုးစားပါမယ်။ ဒါဟာ အင်မတန် အရေးကြီးပါတယ်။ မြန်မာစာစနစ်ကို မြန်မာ့အိုင်တီလောကမှာ အလွယ်တကူသုံးနိုင်ဖို့ဆိုတာ လိုအပ်ပါတယ်။ ဒါကို ကျွန်တော်တို့လုပ်ဖို့ Plan ရှိပါတယ်။ မြန်မာပြည်တွင်းက ကွန်ပျူတာပညာရှင်များနဲ့လည်း ဆွေးနွေးတိုင်ပင်လျက်ရှိပါတယ်။
မြန်မာပြည်မှလူငယ်များအတွက် ဖောင်ဒေးရှင်းတစ်ခုဖန်တီးပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါကတော့ စဉ့်ကူဖောင်ဒေရှင်းလို့ အမည်ရပြီး မြန်မာလူငယ်တွေကို Innovation မှာ ပါဝင်လာနိုင်ဖို့ မြေတောင်မြောက်ပေးပါမယ်။ ဒီအတွက် ကျွန်တော်နဲ့ MCPA ဥက္ကဌ ကိုသောင်းတင်နဲ့အတူ တိုင်ပင်ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။”
ဟု ပီတာချူးဟာ သူနေခဲ့တဲ့ တက္ကသိုလ်အဆောင်အမည်ကို အမှတ်တရဖြစ်စေပြီး စဉ့်ကူလို့အမည်ပေးခဲ့ပါ တယ်။ တစ်နှစ်တစ်ခါ ဖောင်ဒေးရှင်းအစည်းအဝေးကိုလာရောက်ဖို့လည်း သဘောတူကတိပေးခဲ့ပါတယ်။ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးပွဲဟာ နေ့လည် ၁၁ နာရီခွဲမှာ ပြီးဆုံးခဲ့ပြီး MCPA မှ ပီတာချူးကို အမှတ်တရ လက်ဆောင်ပေးအပ်ခဲ့ပါတယ်။
Tuesday, May 15, 2012
U Thant
“သည်းမခံနိုင်ခြင်းကလွဲလို့ အားလုံးကို သည်းခံနိုင်ဖို့ ကျွန်တော် အလေ့အကျင့် လုပ်ထားခဲ့တာပါ။ သည်းခံခြင်း စိတ်ဓာတ်ကို မွေးမြူဖို့ စိတ်ဓာတ်ရေးရာ၊ စာရိတ္တ ရေးရာ အရည်အသွေး တွေကို တန်ဖိုးထားဖို့ ကျွန်တော့် ဘ၀ တစ်လျှောက် သွန်သင်ခံခဲ့ရတယ်။ အထူးသဖြင့် နှိမ့်ချမှု၊ ရိုးရိုးကုပ်ကုပ် နေထိုင်မှု၊ ကြင်နာမှုနဲ့ အရေးအကြီးဆုံးကတော့ စိတ်ခံစားမှု မျှခြေကို ထိန်းသိမ်းထားဖို့ အသွန်သင် ခံခဲ့ရတယ်။ တရားထိုင်ခြင်းနဲ့ သမာဓိတို့ရဲ့အကူအညီနဲ့ ခံစားချက်တွေကို ထိန်းချုပ်ဖို့ သွန်သင်ခံခဲ့ရတယ်။ ပုထုဇဉ် လူသားတစ်ယောက်သာ ဖြစ်နေပြီး ရဟန္တာ မဖြစ်သေးတဲ့ အတွက် ကျွန်တော့် ခံစားချက် တွေကို အလုံးစုံ ထိန်းချုပ်နိုင်ခြင်း မရှိသေးပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် အလွယ်တကူ မတုန်လှုပ်ဘူး၊ စိတ်မလှုပ်ရှားဘူး။
Monday, May 14, 2012
ဗုံးခွဲရန် ကြံစည်မှု၊ နိုင်ငံတော်အကြီးအကဲများကို လုပ်ကြံရန် စီစဉ်မှုစသည့် စွဲချက်မျိုးစုံဖြင့် သေဒဏ်ကျခံစေရန် အမိန့်ကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသူ ကိုဇော်သက်ထွေး၏ ကိုယ်တွေ့ပြောကြားချက် by-EMG
ရန်ကုန်မြို့ရှိ အထင်ကရနေရာများကို ဗုံးခွဲရန်ကြံစည်မှု၊ နိုင်ငံတော်အကြီး အကဲများကို လုပ်ကြံရန် စီစဉ်မှုစသည့် အခြားစွဲချက်မျိုးစုံဖြင့် သေဒဏ်ကျခံစေရန် အမိန့်ချခံရပြီး ထောင်အတွင်း၌ ၁၇ လ အကြာအချုပ်ခံရကာ ပြန်လည်လွတ် မြောက်လာသူ ကိုဇော်သက်ထွေးက ‘ကျွန်တော်က နိုင်ငံရေး လှုပ်ရှားခဲ့တဲ့အတွက်ကြောင့် ၁၉၉၀ပြည့်နှစ်ကနေ ၁၉၉၅ ခုနှစ်အထိ ထောင်ကျခဲ့ပါတယ်။ ပြန်လွတ်လာတော့ ကျွန်တော် အေးအေးဆေးဆေးပဲ နေထိုင်ခဲ့တယ်။ ၂၀၀၀ပြည့် နှစ်မှာ First Eleven အားကစားဂျာနယ်မှာ အယ်ဒီတာချုပ် တာဝန်ယူခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့နာမည် က ဂျာနယ်ထဲမှာပါတော့ ထောင်ထဲက ခင်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ဂျာနယ်က တစ်ဆင့်ကျွန်တော့်ကို ဆက်သွယ်ကြတယ်။ သူတို့က ကျွန်တော့်ကို နေကောင်းလား။ အဆင်ပြေလားစတဲ့ မိတ်ဆွေ အပေါင်းအသင်း သဘောမျိုးနဲ့ နိုင်ငံခြားကနေဖုန်း တစ်ခါတလေဆက်ပါတယ်။ တစ်နေ့မှာ အသက် ၇၀ ကျော်လောက် ရှိတဲ့ အဘိုးကြီးတစ်ယောက်က သူက မြဝတီက လာတာပါ။ ခင်ဗျားတို့ဂျာနယ်ကို ကိုယ်စားလှယ် လိုချင်တယ်လို့ ကျွန်တော့် ကိုလာပြောတယ်။ ဒါနဲ့ ရုံးကလုပ်ပေးခဲ့ တယ်။ နောက်တစ်နေ့ကျတော့ အဲဒီအဘိုး ကြီးကပဲ ခင်ဗျားရဲ့ထိုင်းမှာရှိတဲ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က ဒီစာလေးပေးလိုက်ပါတယ်လို့ပြောလို့ သူ့ရှေ့မှာပဲ ဒီစာကိုဖောက် ဖတ်ခဲ့ပါတယ်။ စာထဲမှာက ပန်းချီကားချပ်နှစ်ချပ်နဲ့ မန္တလေးသိန်းဇော်ဗီစီဒီ တစ်ချပ်ကို လူကြုံပေးလိုက်ပါလို့ ပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်က အဲဒီအဘိုးကြီးကို ကျွန်တော် ဒီကိစ္စမလုပ်ပေးနိုင်ဘူးလို့ ပြောပြီးတော့ သူ့ရှေ့မှာပဲ အဲဒီစာကို ဖြဲပြီး အမှိုက်ပုံးထဲ လွှင့်ပစ်ခဲ့ပါတယ်။
ဟီးနိုးကားကြီးနဲ့ ခေါ်တင်သွားတယ်။ ပြီးတော့ မင်းတို့ပူးပေါင်းကြံစည်တဲ့ သူအချင်းချင်းတွေ တွေ့ရပြီလို့ ပြောတယ်။ ကားပေါ်ရောက်တဲ့အခါမှာ အခြား သူတွေကို ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ကို တစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး။ သိလည်းမသိပါဘူး။ စစ်ကြောရေးမှာ ကျွန်တော့်ဆီလာသွားတဲ့ ဦးမျိုးချစ်အကြောင်း မေးတော့ ထောက်လှမ်းရေးတွေက . . .
နောက်တစ်ရက် မှာ ကျွန်တော်အလုပ်လုပ်နေတဲ့ First Eleven ဂျာနယ်တိုက်ကို အကူ(၂) ထောက်လှမ်းရေးအယောက် ၃၀ လောက် က ဝုန်း၊ ဝုန်း၊ ဝုန်းဝင်လာပြီးတော့ တွေ့ တဲ့ဝန်ထမ်းတွေကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကိုလူအများ ရှေ့မှာပါးရိုက်ပြီး စစ်ကြောရေးဆောင်ရွက် စရာတွေရှိပါတယ်ဆိုပြီး ခေါ်သွားပါတယ်။ သူတို့တွေက မင်းကဖောက်ခွဲရေးသမား တွေနဲ့ အဆက်အသွယ်လုပ်ပြီးတော့ ရန်ကုန်မှာ ဖောက်ခွဲရေးတွေလုပ်ဖို့ စီစဉ်နေတယ်လို့ ပြောတယ်။ သူတို့ပြောတဲ့အရာတွေအားလုံး ကျွန်တော်ဘာမှမသိဘူး။ ကျွန်တော့်ဆီကို လာသွားတဲ့ အဘိုးကြီးရဲ့ နာမည်က ဦးမျိုးချစ်လို့ သိရတယ်။ သူတို့တွေက ကျွန်တော့်ကို နိုင်ငံတော်ပုန်ကန်မှုနဲ့ စစ်ကြောရေးမှာ စစ်တဲ့အခါမှာ ကြမ်းလွန်းလို့ အသက်အန္တရာယ် တော်တော်လေးကို စိုးရိမ်ခဲ့ရပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေဆိုရင် သေပြီလို့တောင် ထင်ရပါတယ်။တစ်ရက်မှာ ဟီးနိုးကားကြီးနဲ့ ခေါ်တင်သွားတယ်။ ပြီးတော့ မင်းတို့ပူးပေါင်းကြံစည်တဲ့ သူအချင်းချင်းတွေ တွေ့ရပြီလို့ ပြောတယ်။ ကားပေါ်ရောက်တဲ့အခါမှာ အခြားသူတွေ ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။ သိလည်းမသိပါဘူး။ စစ်ကြောရေးမှာ ကျွန်တော့်ဆီလာသွားတဲ့ ဦးမျိုးချစ် အကြောင်းမေးတော့ ထောက်လှမ်းရေးတွေက အဲဒီအဘိုးကြီးက အသက်အရွယ်ကြီးလို့ ရောဂါနဲ့ သေသွားပြီလို့ ပြောတယ်။ တရားရုံးရောက်တဲ့ အခါမှာအမှုတွဲထဲမှာ ဦးမျိုးချစ်ဆိုတဲ့ အဘိုးကြီးနာမည် မပါခဲ့ပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့ ရှေ့နေငှားခွင့်တောင်း ခဲ့ပေမယ့် မပေးခဲ့ဘူး။ သူတို့ပေးတဲ့ရှေ့နေနဲ့ပဲ ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်။ အဲဒီရှေ့နေကလည်း ကျွန်တော်တို့ကို ဒီအမှုက သေဒဏ်ပဲချမယ့် အမှုလို့ပဲပြောတယ်။ ထောင်ထဲမှာ ပူးပေါင်း ကြံစည်တယ်လို့ စွပ်စွဲတဲ့ လူရှစ်ယောက်နဲ့ ကျွန်တော်စကားပြောဖြစ်တယ်။ ဒီအခြေအနေထိ ရောက်အောင် ပြန်သုံးသပ်ကြည့်တဲ့အခါမှာ အဓိက ဒါရိုက်တာကတော့ ဦးမျိုးချစ်ပဲ။ စစ်ကြောရေးစစ်တဲ့အခါမှာ ဦးမျိုးချစ်က ကျွန်တော့်ဆီ လာပေးတဲ့ စာကိုထောက်လှမ်းရေးက မိတ္တူဆွဲပြီးသား ပြတယ်။ ဒါကြောင့်၂၀၀၃ ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာလမှာ သေဒဏ်အမိန့်ချခဲ့တယ်။ သေဒဏ်ချမှတ်တဲ့ စီရင်ချက်ထဲမှာ ILO ရဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေစာအုပ်ကို တရားမဝင်အဖြစ် ရေးသားထားတယ်။ ဒါကိုသိ သွားတဲ့ ILO က တာဝန်ရှိသူတွေက ဒီက သက်ဆိုင်ရာ တာဝန်ရှိသူတွေနဲ့ ကျွန်တော် တို့အမှုကို ဆွေးနွေးခဲ့တယ်။ ထောက်လှမ်းရေးက စွပ်စွဲထားတဲ့ အကြောင်းအရာတွေ ထဲမှာ ILO ဖွဲ့စည်းပုံဥပဒေ စာအုပ်ကိုင်ဆောင်မှုနဲ့လည်း စွပ်စွဲထားတဲ့အကြောင်း အရာတွေပါလို့ သူတို့ဆွေးနွေးခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ International Amnesty တာဝန်ရှိသူတွေနဲ့ ထောင်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ တွေ့ဆုံခွင့်ရခဲ့တယ်။ ဒီတော့ ကြိုတင် ကြံစည်ထားတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဆိုတာ နိုင်ငံတကာက သိသွားတယ်။ ၂၀၀၄ ခုနှစ်၊ မေလ ၁၃ ရက်နေ့မှာ သေဒဏ်ကနေ ထောင်ဒဏ် ၃ နှစ်အမိန့်ကို ပြောင်းလဲ ထုတ်ပြန်ခဲ့တယ်။ ၂၀၀၄ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလမှာ ထောင်ဒဏ် ၂ နှစ်ကို ထပ်မံ ပြောင်းလဲပေးခဲ့တယ်။ ၂၀၀၅ ခုနှစ်၊ ဇန်န ဝါရီလ ၃ ရက်နေ့မှာ လူသားချင်းစာနာမှုအရ လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေ့မှာ ပူးပေါင်းကြံစည်တယ်လို့ စွပ်စွဲထားတဲ့ ၉ ယောက်အဖွဲ့က ၄ ယောက် ကလွတ်မြောက်ခဲ့တယ်။ ၂ ဦးက ထောင်ထဲမှာပဲ သေဆုံးခဲ့တယ်။ နောက် ၂ ဦးက ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းကပဲ သာယာဝတီ အကျဉ်းထောင်ကနေ လွတ်မြောက်ခဲ့တယ်။ သူ့တို့ ဆိုရင်(၈)နှစ်ကျော်(၉)နှစ်နီးပါး ထောင်ထဲမှာနေခဲ့ရတယ်။ ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ အခုချိန်ထိ ဘာသတင်းမှ မရသေးဘူး။ ဒီရက်ပိုင်းမှာ လွတ်သွားတဲ့နှစ်ဦးကို လည်း ကျွန်တော့်ကို စာလာပေးတဲ့ အဘိုးကြီး ဦးမျိုးချစ်ကပဲ မင်းတို့လျှပ်စစ်ပစ္စည်းတွေ အကြွေးပေးမယ်။ အရောင်းအဝယ် လုပ်မလားလို့ ပြောတော့ စိတ်ဝင်စားလို့ ရန်ကုန်ကို ပစ္စည်းတွေလိုက်ယူရင်းနဲ့ စစ်ကြောရေးထဲ ရောက်ပြီး သေဒဏ်ချမှတ် ခံရတဲ့သူတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ဘာအပြစ်မှမရှိ ဘူး။ သူတို့ဆင်တဲ့ အကွက်ထဲမှာ သူတို့လုပ်ချင်ရာ လုပ်ပြီးတော့ အမိန့်ချမှတ်လိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုလုပ်လိုက်တဲ့ အတွက်ကြောင့် ကျွန်တော့်အနေနဲ့ တရားရေး မဏ္ဍိုင်ကို အများကြီးသံသယဝင်ခဲ့တယ်။ သက်ဆိုင်ရာတာဝန်ရှိသူတွေက အမှန်တရားကိုဘယ်လို ကာကွယ်စောင့်ရှောက် နေလဲဆိုတာကို ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ နားမလည်နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်လိုပဲ ဒီလို ဘဝမျိုးခံစားနေရတဲ့သူတွေကို ကိုယ်ချင်း စာပါတယ်။ တကယ်အပြစ်ရှိရင် အပြစ်ပေးခံရတာ မထူးဆန်းဘူး။ ဒါပေမယ့် ဘာမှမလုပ်ခဲ့တဲ့သူတွေ ထောင်ကျသွားရင်တော့ ဘယ်လိုလျော်ကြေးမျိုးနဲ့မှ ပြန်လည် ပေးဆပ်လို့မရပါဘူး။ အခုထောင်ထဲမှာ ကျန်ရှိနေသေးတဲ့ သူတွေထဲမှာ ဖောက်ခွဲ ရေးပုဒ်မအမျိုးမျိုးနဲ့ ၁၇(၁)(၂)တွေအမျိုးမျိုး ထောင်ဒဏ် ချမှတ်ခံရသူတွေ အများကြီး ကျန်ပါသေးတယ်။သူတို့ကိုလည်း ကျွန်တော့်လိုပဲ ကံကောင်းစေချင်တယ်။ လွတ်မြောက်စေချင်ပါတယ်။ ထောင်ထဲမှာ ဒီလို နိုင်ငံရေး အကျဉ်းသားတွေ အများကြီးရှိနေတုန်းပါပဲ။ သူတို့ကို ပြန်လွှတ်ပေးစေလိုပါတယ်။’ဟု ပြောပြပါသည်။
ဓါတ်ပုံ-၂၇-၇-၂၀၀၃ နေ့ထုတ် မြန်မာ့အလင်း သတင်းစာတွင် ကိုဇော်သက်ထွေး ဖမ်းဆီးခံခဲ့ရသော ဖြစ်စဉ်နှင့်
ပတ်သက်သည့် သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲ သတင်းဖော်ပြချက်
Sunday, May 13, 2012
Myanmar Joke
မော်တော်ပီကေကို ဘဲဥနဲ့ ပေါက်ပါက ရဲစခန်းသို့ရောက်ရအံ့။
သံပုရာသီးကို ပါးစပ်ထဲညစ်ထည့်ပါက ဘီလူးရုပ်မျက်နှာမျိုးဖြစ်အံ့။
ဗလီရှေ့ဝက်သားသွားရောင်းပါက ဝိုင်းအဆော်ခံရကာ၊ မံမီဖြစ်ရလတ္တံ့။
နွားနို့နှင့်သံပုရာသီးရောနှောသောက်လျှင်exportအကြီးအကျယ်လုပ်ရအံ့။
ရဲစခန်းရှေ့မီးရှုးမီးပန်း၊ ဗောက်အိုးသွားဖောက်ပါက အချုပ်ခန်းသို့ရောက်အံ့။
ညအချိန် အိမ်တံခါးဖွင့်အိပ်ပါက ရှိသမျှပစ္စည်းအကုန်ပြောင်အံ့။
နှစ်ထပ်တိုက်ပေါ်မှ ခုန်ချလျှင်ဆေးရုံရောက်အံ့၊ ရှစ်ထပ်တိုက်ပေါ်မ
ွ ခုန်ချလျှင်မသာဖြစ်လတ္တံ့။
ဆားကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပါက မျက်နှာကျုံ့အံ့။
ဓာတ်ဆီကို မီးရှို့ပါက မီးလောင်အံ့။
ဆောင်းဥတုတွင် ရေခဲရေဖြင့်ရေချိုးပါက နှာစေ၊ အအေးပတ်ကာ
ကျောင်းကျုရှင်ခွင့်ယူရအံ့။
မိန်းကလေးဆံပင်သွားဆွဲပါက ပါးအရိုက်ခံရပြီး ရပ်ကွက်ရုံးရောက်ရအံ့။
အခြောက်မကို မျက်စသွားပစ်ပါက ထွက်ပြေးရလတ္တံ့။
ပိုက်ဆံမပါပဲ ဟိုတယ်မှာ ထမင်းသွားစားပါက အင်္ကျ ီ၊ အဝတ်အစားများအပေါင်ပေးရ၊
ကြမ်းတိုက်၊ ပန်းကန်ဆေးရအံ့။
ဖလန်းဖလန်းထ၊ Super Starဖြစ်ချင်တဲ့သူများ ရေချိုးပြီး
ခွေးလှေယားမှု န့်လိမ်းပေးပါက Super Starဖြစ်ရအံ့။
မီးသည်ပူလတ္တံ့။
ရေသည်အလွန်အေးသောကြောင့်ခဲသွားသည်၊ ထို့ကြောင့်ရေခဲဖြစ်ရလတ္တံ့။
ဆံပင်မှန်သမျှ မဲလတ္တံ့။
သူတောင်းစားခွက်ထဲမှ ပိုက်ဆံသွားနှိုက်လျှင် အဆဲခံရအံ့။
ခေါင်းမှန်လျှင် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကြားတွင်ရှိအံ့။
လျှပ်စစ်ကိုကိုင်လျှင် ဓာတ်လိုက်ကာ နှာခေါင်းမီးလင်းအံ့။
မီးချောင်းမီးသီး မှန်လျှင် မီးလင်းအံ့၊ မီးမလင်းပါက မီးမလာ၊
ဖန်ချောင်းကျွမ်းနေသောကြောင့်ဖြစ်ဧ။်။
မီးသွေးဟူသည် မဲအံ့။
သွေးဟူသည် နီအံ့။
ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ကြက်ဥကျပါက ကွဲရအံ့။
အစားအသောက်ဟူသမျှ ပန်းကန်ထဲသို့ထည့်စားရအံ့။
အီးဟူသမျှနံအံ့။
ငါးမှန်သမျှ ရေထဲတွင်နေအံ့။
ယာဉ်ရှုပ်ထွေးနေချိန် မီးနီအတင်းဖြတ်ကူးပါက မသာဖြစ်ရလတ္တံ့။
ငရုတ်သီးကို စားပါက စပ်ရအံ့။
သကြား၊ ထန်းလျက်၊ ကြံသကာကို စားပါက ချိုအံ့။
ဘောလုံးမှန်သမျှ လုံးအံ့။
အဝတ်လျှော်စက်မှန်လျှင် အဝတ်ဟူသမျှလျှော်အံ့၊ အဝတ်မပြောင်လျှင်
ဆပ်ပြာမကောင်းသောကြောင့်ဖြစ်ဧ။်။ Okiဆပ်ပြာနဲ့လျှော်ပါ။
လေအေးစက်သည် လေအေးထုတ်ပေးသည်၊ မအေးလျှင်
ဂျီးပိတ်နေပါသောကြောင့်ဖြစ်သည်၊ ခေါ်ဆေးခိုင်းလိုက်ပါ။
မုန့်၊ ထမင်း၊ ဟင်းဟူသမျှ ပါးစပ်ပေါက်ထဲသို့သွပ်စားရအံ့
Sunday, May 6, 2012
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ဖို႔ ဘာေၾကာင္႔ အေရးႀကီးသလဲ
မၾကာခင္က ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာသြားတဲ႔အခါ ထူးျခားမႈတစ္ခုကေတာ႔၊ ကုလသမဂၢ စာရင္းအင္းေကာ္မရွင္ (UNSC)၊ ကုလ လူဦးေရဆိုင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ (UNFPA) တို႔ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ လာမယ္႔ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ွမ္း သန္ေခါင္းစာရင္း ေကာက္ယူႏိုင္ေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ႔သမိုင္းကိုၾကည့္ရင္ ေညာင္ရမ္းေခတ္မွာ သာလြန္မင္း သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ဖူးတယ္ ဆိုတာကလြဲလို႔၊ သူ႔အရင္ေကာ ေနာက္ေနာင္မင္းေတြလက္ထက္မွာပါ တိုင္းျပည္လူဦးေရကိစၥ စိတ္၀င္စားပံု မရွိခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေတာင္ သာလြန္မင္း ေကာက္ခဲ႔တဲ႔ လူဦးေရစာရင္း ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ်ဆိုတဲ႔ မွတ္တမ္းအတိအက်ကို မေတြ႔ရပါဘူး။ အျခားတိုင္းရင္းသားေဒသေတြရဲ႕ လူဦးေရဆိုတာလည္း သက္ဆိုင္ရာ ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ေကာက္္ယူခဲ႔တာ မၾကားဖူးသလုိ၊ ဗမာမင္းေတြလည္း စိတ္မ၀င္စားခဲ႔ပါဘူး။
ဒါေပမဲ႔ ၿဗိတိသွ်တို႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ကာလအတြင္း ၁၈၇၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဆယ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ သန္းေခါင္စာရင္း ပံုမွန္ ေကာက္ယူခ႔ဲပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်တို႔ကေတာ႔ ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ အဓိကအေရးႀကီဆံုးအလုပ္က သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူေရးဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔ေကာက္ခဲ႔တဲ႔ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး လူဦးေရက ၁၈၉၁ ခုႏွစ္မွာ ၇.၇၇၂ သန္း၊ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္မွာ ၁၀.၅ သန္း၊ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္မွာ ၁၂.၁၁ သန္း၊ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္မွာ ၁၃.၂၁ သန္း ရွိပါတယ္။
ေနာက္ အဂၤလိပ္က ေၾကးတိုင္နဲ႔ ေျမစာရင္း ဌာနတည္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံုကို အတိအက် အခ်ိန္ယူေရးဆြဲတယ္။ ေအာက္ျမန္မာျပည္မွာ စိုက္ပ်ဳိးေျမဧကေတြ ေဖာ္တယ္။ သူတို႔ လိုခ်င္တဲ႔ ထုတ္ကုန္အတြက္ ဗမာ႔လူဦးေရနဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ႔ ခ်စ္တီးကုလားေတြ အိႏၵိယက မခ်လာတယ္။ ေနာက္ ဆန္စက္ေတြ တည္ၿပီး ကမၻာ႔ဆန္စပါး အထြက္ဆံုးႏိုင္ငံ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ႔တယ္။ ေျပာခ်င္တာက ကိုလိုနီအစိုးရျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ပိုင္အစိုးရျဖစ္ျဖစ္ တို္င္းျပည္အတြက္ စီးပြားေရး လူမႈေရး မူ၀ါဒေတြ ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ရတဲ႔အခါ လူဦးေရ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူမႈက အေရးႀကီးဆံုးနဲ႔ အေျခခံအက်ဆံုး ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုပါ။
လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး အခု ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာအစိုးရအဆက္ဆက္ လက္ထက္မွာ တစ္ႏုိင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ သန္းေခါင္စာရင္း ႏွစ္ႀကီမ္ပဲ ေကာက္ယူခဲ႔ပါတယ္။ မဆလေခတ္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္နဲ႔ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္တို႔ကပါ။
ဒီအရင္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ႏိုင္ငံ႔ဘ႑ာေငြ အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေပမဲ႔၊ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင္႔ မေကာက္ယူႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ အေတာ္တန္ တည္ၿငိမ္လာျပန္ေတာ႔လည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုက ဆ႒သဂၤါယနာတင္ဖို႔နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာ ျဖစ္ေရးေလာက္သာ အာရုံက်ေနေတာ႔က၊ ဒီအလုပ္ကို ေခါင္းထဲ ထည့္ပံုမရဘူး။ ဒီဘက္ န၀တ နအဖ ေခတ္က်ေတာ႔လည္း လူဦးေရစာရင္းကိစၥကို ေလွေလွာ္သဘင္နဲ႔ သစ္သီး၀လံျပပြဲေလာက္ အေရးပါတယ္လို႔ကို ထင္ပံုမရဘူး။
၁၉၈၃ ခုႏွစ္ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးစာရင္းေကာက္ယူမႈအရ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ လူဦးေရ ၃၅ သန္းေက်ာ္ (၃၅,၄၄၂,၉၇၂) ရွိတယ္လို႔ တရား၀င္္ ေဖာ္ျပပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူတာ မရွိေတာ႔တဲ႔အတြက္ ဒီကေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရဟာ သန္း ၅၀ လည္းျဖစ္ႏိုင္သလို၊ သန္း ၆၀၊ ၇၀၊ ၈၀ လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ခန္႔မွန္းၿပီး ႀကံဳသလို ေျပာေနၾကရတာပါပဲ။
ေနာက္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနစာရင္းမွာ မ၀င္ဘဲ ေမြးလာၾက ေသသြားၾကသူေတြဟာ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ အထူးသျဖင္႔ ေတာင္တန္းေဒသ၊ လူမ်ဳိးစုေဒသေတြနဲ႔ ပဋိပကၡျဖစ္ေနတဲ႔ ေဒသေတြမွာ ေသသာသြားေရာ ႏိုင္ငံသားမျဖစ္လိုက္ရသူေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ တို္င္းျပည္အတြက္ အဖက္ဖက္က ဆံုးရံႈးမႈႀကီးပါပဲ။
လူအေရအတြက္သက္သက္ မဟုတ္
Census ဆိုတ႔ဲ စကားကုိ သန္းေခါင္းစာရင္းလို႔ ျမန္မာမႈ ဘယ္သူ စခဲ႔လဲေတာ႔မသိပါ။ လူဦးေရစာရင္း ေကာက္ယူရတဲ႔အခါ ညသန္းေခါင္ လူေျခတိတ္ အားလံုးအိပ္ေမာက်ခ်ိန္မွာ အလစ္အငိုက္ စာရင္း၀င္ေကာက္ရတာေၾကာင္႔ ဒီစကား ျဖစ္လာပံုရပါတယ္။ အရင္က ဧည့္စာရင္းစစ္သလိုမ်ဳိး လုပ္ခဲ႔တာျဖစ္ပါမယ္။ အဲဒီလုပ္ရပ္ကို သာလြန္မင္း ထြင္ခဲ႔သလား၊ အဂၤလိပ္ေတြပဲ လုပ္ခဲ႔သလား မဆိုတတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ႔ ဒီကေန႔ေခတ္ Census ေကာက္ယူတဲ႔အခါ လူဦးေရစာရင္းတင္ မကေတာ႔ဘဲ၊ ႏိုင္ငံ႔နယ္နမိတ္အတြင္းရွိ ေဒသအသီးသီးက လူမ်ဳိးေပါင္းစံုရဲ႕ demography ကိုပါ စာရင္းယူရတာ ျဖစ္ေတာ႔ ညသန္းေခါင္မွာတင္ လုပ္လုိ႔ရတာမ်ဳိး မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။
demography ဆိုရာမွာ ေဒသအသီးသီးက လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အသက္အရြယ္၊ ပ်မ္းမွ်သက္တမ္း၊ ႏွစ္စဥ္ေမြးဖြားမႈႏွႈန္း၊ အရြယ္မတို္င္မီ ေသဆံုးမႈႏႈန္း (infant mortality rates) ေသဆံုးမႈႏႈန္း (death rates)၊ လူဦးေရ အတက္အက်၊ လူငယ္ဦးေရ၊ သက္ႀကီးရြယ္အို ဦးေရ၊ မွီခို္သူဦးေရ၊ မသန္စြမ္းသူဦးေရ၊ စာတတ္ေျမာက္သူဦးေရ၊ ဘြဲ႔ရဦးေရ၊ အလုပ္လက္မဲ႔၊ လက္လုပ္လက္စား၊ လယ္ယာလုပ္ကိုင္သူ၊ လယ္ပိုင္သူ၊ အိိမ္ပိုင္ၿခံပိုင္ရွိသူ၊ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ၊ ၀င္ေငြအခ်ဳိးအစား ကြာဟမႈ၊ ေဒသအလိုက္ ေနထိုင္သူဦးေရ အခ်ဳိးအစား၊ လူမ်ဳိးစုမ်ား၊ အလုပ္အကိုင္အမ်ဳိးအစား၊ လယ္ယာစြန္႔ခြာၿပီး ၿမိဳ႕ျပေရႊ႕ေျပာင္းသူ ဦးေရ၊ ႏိုင္ငံရပ္ျခားထြက္ခြာသူဦးေရ စတဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြ ပါ၀င္ေအာင္ ေကာက္ယူရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ လူဦးေရနဲ႔ demography စာရင္းေတြေပၚ အေျခခံၿပီးမွ မူ၀ါဒေရးဆြဲသူေတြက ကိုယ္႔တို္င္းျပည္ေဒသ၊ လူမ်ဳိးအေျခအေနေတြနဲ႔ ကိုက္မယ္႔ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိမယ္႔ စီမံကိန္းေတြ ခ်မွတ္ရပါတယ္။ census မွာ ေဖာ္ျပတဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြကို အၿမဲကိုင္ စဥ္းစားၿပီးမွ သြင္းကုန္ ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္းေတြ၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ စက္မႈလုပ္ငန္း၊ ေစ်းကြက္၊ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊ ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ စာတာေတြကို အေသးစိတ္ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ေရြးခ်ယ္ၿပီး မူ၀ါဒေတြခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္ရပါတယ္။
အဲဒီကမွ တိုင္းျပည္အမ်ဳိးသား၀င္ေငြ၊ စုစုေပါင္း ျပည္တြင္းထုတ္ကုန္ တို႔ဆိုတဲ႔ အမ်ဳိးသားႀကီးပြားမႈ ပံုမွန္ျဖစ္ေနေအာင္ တာ၀န္ယူသူေတြက စီမံရပါတယ္။ ေနာက္ census ကေပးတဲ႔ အခ်က္လက္ေဒတာေတြေပၚကေနမွ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး စီမံကိန္းေတြ၊ က်န္းမားေရးစတဲ႔ social welfare လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ လူထု လံုၿခံမႈရွိေရးအတြက္ ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ၾကရပါတယ္။
ဥပမာ၊ အဂၤလန္ဆိုရင္ ၁၈၀၁ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အထိ သန္းေခါင္စာရင္းကို ဆယ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ ပုံမွန္ေကာက္လာခဲ႔တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အဂၤလန္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ ေမြးႏႈန္း ေသႏႈန္း၊ လူငယ္ဦးေရ၊ သက္ႀကီးရြယ္အုိ၊ အခြန္ေဆာင္သူဦးေရ၊ ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ေငြေၾကး စတာကေန၊ ႏိုင္ငံမွာေန႔စဥ္ထြက္တဲ႔ ေမာ္ေတာ္ကား၊ ေလယာဥ္၊ လက္နက္၊ ဇြန္ခရင္း၊ ဆပ္ျပာ၊ အပ္ေခ်ာင္း အထိ တစ္ခုခ်င္းစီကို အတိအက် စာရင္းတင္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီကမွ ဘတ္ဂ်က္ခြဲေ၀မႈေတြ၊ ရင္းႏွီးျမွႈပ္ႏွံမႈေတြနဲ႔ လိုအပ္တဲ႔ စီမံကိန္းေတြကို စဥ္းစားႏိုင္ၾကတယ္။
ေျပာရရင္ ျမန္မာအစိုးရအဆက္ဆက္ လုပ္ခဲ႔သမွ် စီမံကိန္းေတြ မေအာင္ျမင္ခဲ႔တာက လူထုနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ အေျခခံစာရင္းအင္းေတြကို ေကာက္ယူမႈမရွိတာ၊ မေကာက္ယူဘဲ လုပ္ခဲ႔တာေတြေၾကာင္႔ပါပဲ။ ဆည္ေတြေဆာက္တာ ေဒသခံလူထု တကယ္လိုအပ္ေနတာလား၊ ကန္ထရိုက္တာ လိုအပ္တာလား ဆာေဗးမရွိဘူး။ ဦးတည္ရာမဲ႔ စီမံကိန္းေတြကိုဆိုတာ ေျပာလို႔မကုန္ႏိုင္ဘူး။ စာရင္းအင္းေဒတာမရွိ၊ ဆာေဗးမရွိေလေတာ႔ ေမ်ာက္လက္ထဲ ဥယာဥ္ၿခံေရာက္သလိုပဲ၊ စီမံကိန္းလုပ္ဟန္ေဆာင္သူနဲ႔ လုပ္စားသူေတြၾကားမွာ၊ တို္င္းျပည္ အေျခအေန ဆိုးခဲ႔ရၿပီး၊ လူထုက ကုိယ္႔တာ၀န္ကိုယ္ယူ ကိုယ္႔ျပႆနာကိုယ္ရွင္းပါပဲ။
တရုတ္နဲ႔ အိႏၵိယ သန္းေခါင္စာရင္း
ၿပီးခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ေတြမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းႏွစ္ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ႔ ကမၻာ႔လူဦးေရအထူထပ္ဆံုး တရုတ္နဲ႔ အိႏၵိယမွာ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ခဲ႔တယ္။ သူတို႔ စာရင္းေကာက္တဲ႔ လုပ္ပုံကိုင္ပံုေတြက စိတ္၀င္စားစရာဖို႔ေကာင္းပါတယ္။
တရုတ္မွာ မိသားစု အိမ္ေျခေပါင္း သန္း ၄၀၀ ရွိပါတယ္။ စာရင္းလိုက္ေကာက္တဲ႔ လူကခ်ည္း ၆ သန္း ရွိၿပီး တစ္အိမ္၀င္ တစ္အိမ္ထြက္ ေကာက္ယူၾကတယ္။ ဒါဟာ ကမၻာ႔လူဦးေရ အမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံႀကီးမွာ ၆ ႀကိမ္ေျမာက္ လူဦးေရစာရင္းေကာက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ အကူအညီမွ မယူဘဲ အစိုးရ ဘတ္ဂ်က္ ေဒၚလာ ၁၀၄ သန္း အကုန္ခံ လုပ္ခဲ႔တယ္။ ၂၀၁၁ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႔ စာရင္းထုတ္ျပန္မႈအရ တရုတ္မွာ လူဦးေရ ၁.၃၄ ဘီလီယံ (သန္း တစ္ေထာင္႔သံုးရာေက်ာ္) ရွိပါတယ္။
တရုတ္ ဒုသမၼတ ရွီက်င္ပင္း က “လူဦးေရစာရင္းေကာက္္ခံမႈဟာ တရုတ္ျပည္ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးအတြက္ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ လူဦးေရ demography ရဲ႕ ရွင္းလင္းတဲ႔ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ရမွ စီမံကိန္းေကာင္းေတြ ဆက္ေရးဆြဲႏိုင္မယ္။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ အိမ္ယာ၊ ပင္စင္ စတဲ႔ ျပည္သူ႔လုပ္ငန္းေတြ ဒီထက္ အသက္၀င္လာေအာင္ ေဆာင္္ရြက္ေပးႏိုင္မယ္” လို႔ စီအင္အင္ သတင္းဌာနကို ေျပာခဲ႔ပါတယ္။
လူဦးေရစာရင္းသစ္ကေန တရုတ္အစိုးရအတြက္ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိလာတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ ၃၀ က တစ္အိမ္ေထာင္ ကေလးတစ္ေယာက္ႏႈန္း ခ်မွတ္ခဲ႔တာေၾကာင္႔ ၂၀၅၀ ခုႏွစ္က်ရင္ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ ပိုမ်ားေနမယ္။ ႏွစ္စဥ္ လူ ၁၀ သန္းေက်ာ္က ေက်းလက္ေတြကို စြန္႔ခြာၿပီး ၿမိဳ႕ျပေတြကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနတယ္။ တိုင္းျပည္ခ်မ္းသာလာေပမဲ႔ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ၊ ၿမိဳ႕ျပနဲ႔ ေက်းလက္၊ ကမ္းရိုးတမ္းနဲ႔ အတြင္းပိုင္း ကြာဟမႈေတြ ရွိေနတယ္။ ေနာက္သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္္တာကို အခြန္ေကာက္ဖို႔လို႔ ယူဆၿပီး ထြက္ေျပးေရွာင္ေနၾကတဲ႔ အခက္အခဲေတြလည္း ႀကံဳရတယ္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လ ၃၁ ရက္ စာရင္းအရ အိႏၵိယလူဦးေရကလည္း ၁.၂၁ ဘီလီယံ (သန္း တစ္ေထာင္႔ႏွစ္ရာေက်ာ္) ရွိေနတယ္။ အိႏၵိယက လူဦးေရ ထိ္န္းခ်ဳပ္မႈမရွိတဲ႔အတြက္ ၂၀၃၀ ခုႏွစ္မွာ တရုတ္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ကမၻာ႔လူဦးေရအမ်ားဆုံး ျဖစ္လာမယ္။ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္သူ ၂.၇ သန္းက အိႏၵိယ ၿမိဳ႕ေပါင္း ၇ ေထာင္နဲ႔ ေက်းရြာ ၆ သိန္းေက်ာ္ကို ကြင္းဆင္း ေကာက္ယူခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အိႏၵိယရဲ႕ ျပႆနာကေတာ႔ ေယာက္်ားေလးဦးေရက မိန္းကေလးထက္ မ်ားတာ (မိန္းကေလးေမြးရင္ သတ္ပစ္တာ)၊ စာမတတ္သူ အေရအတြက္ မ်ားေနေသးတာ၊ အိမ္ေျခမဲ႔ေတြ မ်ားျပားေနတာပါ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကမၻာ႔လူဦးေရ အမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံႀကီးႏွစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ သန္းေခါင္စာရင္းအသစ္ေတြက စီးပြားေရးမွစၿပီး လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာစကားေတြအထိ ေရွ႕အနာဂတ္ စီမံကိန္းသစ္အတြက္ အေထာက္အကူ အမ်ားႀကီးရမွာ ေသခ်ာတယ္။
ေ၀ဖန္သူေတြလည္း စာရင္းအင္းလို
အခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂၀၁၄ ဧၿပီလမွာ စၿပီး ၃၁ ႏွစ္အတြင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံႏႈန္းမွီ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ လူဦးေရဆိုင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ (UNFPA)နဲ႔ ကုလသမဂၢ စာရင္းအင္းေကာ္မရွင္ (UNSC) တို႔က အကူအညီေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ သန္းေခါင္စာရင္းသစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးအတြက္ အေရးႀကီးသလို၊ ေနာက္ေနာင္ အစုိးရေတြရဲ႕ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ အေရးပါေနလိမ္႔မယ္။ အတို္က္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားအဖို႔လည္း census က ေဖာ္ျပတဲ႔ စာရင္းအင္း အခ်က္အလက္သစ္ေတြကေန အစိုးရ စီမံကိန္းေတြရဲ႕ အားသာခ်က္ အားနည္းညံ့ဖ်င္းခ်က္ေတြကုိ ပိုၿပီးစနစ္တက် ေ၀ဖန္ေထာက္ျပလာႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
Saturday, May 5, 2012
အင်ဂျင်ပါဝါ ၁၃၀၀ စီစီအောက် ကားများကို ပါမစ်သီးခြားမလိုပဲ လွတ်လပ်စွာ တင်သွင်းခွင့်ပြုမည်
မေလ ၅ ရက်၊ ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ (YPI)
အင်ဂျင်ပါဝါ ၁၃၀၀ စီစီအောက် ကားများကို ပါမစ်သီးခြားမလိုပဲ လွတ်လပ်စွာ တင်သွင်းခွင့်ပြုမည်ဆိုသည့် အတည်မပြုနိုင်သေးသော သတင်းထွက်ပေါ်ပြီးနောက် ရန်ကုန်မြို့ကားဈေးကွက်တွင် ကားဈေးထိုးကျသွားကြောင်း ဟံသာဝတီကားဝိုင်းမှ ကားရောင်းဝယ်သူများက ပြောသည်။
ယခုသတင်းကြောင့် ကားဈေးသာမက ကားပါမစ်ဈေးများလည်း သိသိသာသာ ကျဆင်းသွားကြောင်း ကားဝယ်ရောင်းများ၏ ပြောဆိုချက် အရသိရသည်။
ဝယ်ရောင်း ကားပိုင်ရှင်တဦး ဖြစ်သူ ဦးသက်လင်းက “မနေ့ညနေက ဈေးကွက်မှာ ၁၃၀၀ စီစီအောက် ကားတွေကို လွတ်လပ်စွာတင်သွင်းခွင့်ပြုဖို့ စည်းဝေးနေပြီဆိုတဲ့ သတင်းထွက်ပြီး ကားဈေးတွေ သိန်း ၃၀၊ ၄၀ ကျသွားတယ်၊ ဘယ်သူမှ မဝယ်တော့ပဲ ဖြစ်နေတယ်” ဟု YPI သို့ပြောသည်။
အခြားကားဝယ်ရောင်း တဦးကလည်း ယမန်နေ့ညနေက ကားဈေးကွက်တွင် ဈေးကျဆင်းသွားသည်မှာ မှန်ကန်ကြောင်း အတည်ပြုပြောဆိုသည်။
အင်ဂျင်ပါဝါ ၁၃၀၀ စီစီအောက်ကားများတွင် မီနီဆလွန်း ကားအမျိုးအစား၊ ဆူဇူကီ ဝေဂွန်အာပလပ်စ် ကားမျိုးလို ကားအငယ်များ ပါဝင်နိုင်ပြီး ယင်းသို့ လွတ်လပ်စွာ တင်သွင်းခွင့်ပြုပါက အငှားယာဉ် နှင့် မြို့တွင်းအိမ်သုံးစီးသူများ အနေဖြင့် ဈေးနှုန်းသက်သာစွာ ဝယ်စီးနိုင်မည့် အလားအလာရှိကြောင်း ကားဝယ်ရောင်းများက ခန့်မှန်းပြောဆိုသည်။
ယမန်နှစ် လယ်ကစတင်လိုက်သည့် ယာဉ်အိုယာဉ်ဟောင်းများ အပ်နှ၍ ကားအစားထိုးတင်သွင်းခွင့်ပြုသည့် အစီအစဉ်ကြောင့် ဆယ်စုနှစ် တခုကျော်မြင့်တက်ခဲ့သည့် ကားဈေး ၃ ချိုး ၂ ချိုး ကျဆင်းခဲ့သည်။
ယခင်နှစ်နှစ်ဝန်းကျင်က သိန်း ၁ ထောင်ကျော် ရှိခဲ့သည့် တိုယိုတာ မတ်တူးဆလွန်း (ရွှေငါး) အမျိုးအစားမှာ ယခုအခါတွင် ကျပ် သိန်း ၃၀၀ မှ ၃၅၀ ဝန်းကျင်သာရှိသည်အထိ ကျဆင်းလာသည်ကို တွေ့ရသည်။
ထို့နောက် နိုင်ငံခြားငွေ ဒေါ်လာ ၁ သိန်းရှိသည့် ကုမ္ပဏီများ၊ ဝင်ငွေခွန်ပေးဆောင်ထားသူ ပြည်ပတွင် အလုပ်လုပ်ကိုင်ခဲ့သူများ၊ နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသားများ ကိုပါ တင်သွင်းခွင့်ပြုခဲ့ရာမှ ကားဈေးမှာ တစထက်တစကျဆင်းလာခဲ့သည်။ ။
အစားအေသာက္မ်ားမွ မျမင္ႏုိင္ေသာ လူသတ္ေကာင္မ်ား
အစားအေသာက္မ်ားမွ မျမင္ႏုိင္ေသာ လူသတ္ေကာင္မ်ား 7Day News Journal အတဲြ (၁၁)၊ အမွတ္(၂) ေဒါက္တာစိုးသိမ္း
by သံလြင္ သူ on Tuesday, March 27, 2012 at 1:49pm
လူ႔ခႏၶာကုိယ္သည္ ျဒပ္စင္(Element)ေပါင္း ၃၃ မ်ဳိးျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားပါသည္။ ခႏၶာကုိယ္အတြက္ အက်ဳိးျပဳေသာ ျဒပ္ေပါင္းမ်ား(Compounds) ႏွင့္ သတၱဳဓာတ္မ်ား (Minerals)ကို အစားအေသာက္မ်ား စားေသာက္ျခင္းျဖင့္ အစာလမ္းေၾကာင္းမွတစ္ဆင့္ ရရွိပါသည္။
အမွန္ဆုိရေသာ္ ဓာတုျဒပ္ေပါင္းအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အဆိပ္အေတာက္ပစၥည္းမ်ား (Toxic Materials) မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ လူ႔ခႏၶာကုိယ္အတြက္ အက်ဳိးျပဳေသာျဒပ္ေပါင္း မ်ားမွာမူ အေရအတြက္အားျဖင့္ နည္းပါးပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေရ၊ အငန္ဓာတ္ပါေသာ အိမ္သံုးဆား (Sodium Chloride)၊ အခ်ဳိဓာတ္ပါ သၾကားတြင္ပါ၀င္ေသာ ဂလူးကို႔စ္(Glucose)၊ အခ်ဥ္ဓာတ္ရွိ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားတြင္ ပါရွိေသာ Citric Acid ႏွင့္ Acetic Acid ဓာတ္၊ ခါးေသာအစားအ စာမ်ားတြင္ပါ၀င္ေသာ Alkaloid ဓာတ္မ်ား၊ ႏုိ႔ႏွင့္ ႏုိ႔ထြက္ပစၥည္းမ်ားတြင္ပါ၀င္သည့္ Lactose ဓာတ္၊ ဆန္၊ဂ်ဳံေျပာင္းတုိ႔မွရရွိေသာ ကစီဓာတ္(Carbon hydrate)၊ အသားငါးဥႏွင့္ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိးမွ ရရွိေသာအသားဓာတ္(Protein)အစရွိသည္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။
လူ၏ ခႏၶာကုိယ္အတြင္းသုိ႔ အက်ဳိးျပဳျဒပ္ေပါင္းမ်ားကို အစာလမ္းေၾကာင္းမွတစ္ဆင့္ရရွိသလုိ အက်ဳိးမျပဳေသာ ျဒပ္ေပါင္းမ်ားကိုလည္း ယင္းအစာလမ္းေၾကာင္းမွပင္ အမ်ားဆံုးရရွိသည္။ အက်ဳိးျပဳသည့္ျဒပ္ေပါင္းမ်ားကိုရရွိလွ်င္ က်န္းမာေရးအတြက္ လြန္စြာအေထာက္အကူျပဳသလုိ အက်ဳိးမျပဳသည့္ျဒပ္ေပါင္းမ်ား ရရွိပါကက်န္းမာ အသက္ရွည္ေရးအတြက္ အလြန္ဒုကၡေပးပါသည္။
ခႏၶာကုိယ္အတြင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ အက်ဳိးမျပဳေသာ ျဒပ္ေပါင္းမ်ားသည္ ခႏၶာကုိယ္က အလုိမရွိသည့္ အဆိပ္ပစၥည္း(Toxic Materials)ျဖစ္သျဖင့္ ယင္း
အဆိပ္ေတြကို အသည္းက ေခ်ဖ်က္ေပးရသည္။ အသည္းကလည္း ႏုိင္သေလာက္၀န္ကိုသာ ေခ်ဖ်က္ေပးႏုိင္သျဖင့္ အဆိပ္ေတြမ်ားလာလွ်င္ မေခ်ဖ်က္ေပးႏုိင္ေတာ့
ေခ်။ ထုိေရာအခါ အသည္းကလပ္စည္း(Cell)မ်ားတြင္ ကင္ဆာေ၀ဒနာျဖစ္ရပါ ေတာ့သည္။ ထုိ႔အတူပင္ ယင္းအဆိပ္ဓာတ္မ်ားသည္ အစာလမ္းေၾကာင္းတစ္ ေလွ်ာက္ရွိ လည္ေခ်ာင္း၊ အစာအိမ္ႏွင့္ အူ စသည့္အဂၤါအစိတ္အပုိင္း(Organ)အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျဖတ္သန္းသြားသျဖင့္ ထုိအဂၤါအစိတ္အပုိင္းတုိ႔သည္ အကာအကြယ္မဲ့(Exposure)သြားကာ အဆိပ္ဓာတ္မ်ားႏွင့္ထိ ေတြ႕မႈ (Contact) ျဖစ္ၿပီး အဂၤါအမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ ကင္ဆာေ၀ဒနာ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျဖစ္ပြားေစ ပါေတာ့သည္။
အက်ဳိးမျပဳဘဲ အႏၲရာယ္ေပးသည့္ျဒပ္ေပါင္းမ်ား အစာလမ္းေၾကာင္းမွတစ္ ဆင့္ ခႏၶာကုိယ္အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္သည့္ ဥပမာ သာဓကမ်ားကိုတင္ျပပါမည္။ အစားအ ေသာက္ဆုိးေဆး(Edible Dye) မဟုတ္ဘဲ ေစ်းေပါၿပီး လူကို ဒုကၡေပးသည့္ အ၀တ္အထည္ခ်ည္မွ်င္ ဆုိးေဆး (Textile Dye)မ်ားျဖင့္ ျပဳျပင္စီမံထားေသာ မွ်စ္၊ အသားကင္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ၀က္သားတုတ္ထုိး၊ ၀က္ဆီဖတ္ေၾကာ္၊ ၀က္အူေခ်ာင္း၊ ၾကက္အူေခ်ာင္း၊ ဆတ္သား၊ ဆိတ္သား-အမဲေျခာက္၊ အေအးေဖ်ာ္ရည္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ဆီးထုပ္၊ ယိုစံုအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ လက္ဖက္၊ င႐ုတ္ဆီ၊ င႐ုတ္အေရာင္တင္မႈန္႔ အစရွိသည္တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ မွတ္မိသေလာက္သာ ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းပစၥည္းမ်ားမွာ “ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္”ဆုိသလုိ မ်ားျပားလွပါသည္။ အမ်ဳိးအမည္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို စာ႐ႈသူမ်ား ဉာဏ္ဗဟုသုတျဖင့္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ၾကေစလိုပါသည္။
ဤသည္မွာ ဆုိးေဆးကိစၥကိုသာ ေျပာေနရင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆုိးေဆးမဟုတ္ဘဲခႏၶာကုိယ္အတြင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိႏုိင္သည့္ အျခားအႏၲရာယ္ျပဳ ျဒပ္ေပါင္းမ်ားအေၾကာင္းကို ဆက္လက္၍ ေဖာ္ျပပါဦးမည္။ လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ ႏုိ႔ထြက္ပစၥည္းေလာကအေၾကာင္းကိုေျပာပါမည္။ ဤကိစၥႏွင့္ဆက္စပ္၍ စာေရးသူ ၏အေတြးသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၂၅ ႏွစ္
ခန္႔က ျဖစ္ရပ္တစ္ခုဆီသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားပါသည္။ စာေရးသူ စစ္တကၠသိုလ္၊ ဓာတုေဗဒဌာနတြင္ စတင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ကာလမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ထုိစဥ္က မိမိ၏
အထက္အရာရွိ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေနာင္ေတာ္ႀကီး စစ္တကၠသိုလ္အမွတ္စဥ္(၈) ဆင္း စာေပထူးခၽြန္ဆု(သိပံၸ) ရရွိခဲ့သူသည္ ဓာတုေဗဒဌာန ပါေမာကၡ/ဌာနမွဴး ယာယီ
ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီးဘ၀တြင္ အသည္းကင္ဆာျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ရရွာပါသည္။ အဖိုးတန္ပညာတတ္ ပုဂိဳလ္တစ္ ဦး အေႂကေစာခဲ့ရ၍ ႏွေျမာတသ ယူက်ဳံးမရျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ေနာင္ ေတာ္ႀကီးသည္ ဘ၀ကို အလြန္႐ုိးသားစြာျဖတ္သန္းလာခဲ့သူျဖစ္ သည္။ အရက္မေသာက္၊ ကြမ္း မစား၊ ေဆးလိပ္မေသာက္၊ ဘာ အေပ်ာ္အပါးမွ မလိုက္စားေခ်။
သိ႔ုေသာ္ ေနာင္ေတာ္ႀကီး သည္ လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ မလိုင္မုန္႔ ကို အင္မတန္ႀကိဳက္ရွာသည္။ သူ မႏၲေလးတကၠသိုလ္တြင္ ဘြဲ႕လြန္ သင္တန္းသြားတက္ေတာ့ သူေန သည့္အေဆာင္အခန္း၌ ႏုိ႔ဆီဘူး ခြံေတြ၊ မလုိင္မုန္႔ဘူးခြံေတြ ေတာင္ လုိပံုေနသည္ဟု အခန္းနီးခ်င္းေန စာေရးသူ၏ မိတ္ေဆြ တကၠသိုလ္ ဆရာကေျပာျပပါသည္။
ထုိစဥ္က ျပည္တြင္းျဖစ္ ႏုိ႔ဆီေတြ စတင္ေခတ္စားခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ဳိ႕ ႏု႔ိဆီမ်ားတြင္ တာ ရွည္အထားခံေအာင္ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ၿပီး ဓာတုျဒပ္ေပါင္း တစ္မ်ဳိး ျဖစ္သည့္ Formalin ေခၚ Formaldehyde ကို ေလာဘသား စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္အခ်ဳိ႕ က တရားမဲ့ ေရာစပ္ထားေၾကာင္း သတင္းစကားမ်ား ၾကားသိခဲ့ရဖူး ပါသည္။ ယင္း Formalin ေခၚ For-maldehyde ျဒပ္ေပါင္းကို ေဆး သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အသံုး၀င္သည့္ ေသဆံုးသြားသူ မ်ား၏ ခႏၶာကုိယ္ အစိတ္အပုိင္း မ်ားကို တာရွည္ခံေအာင္ ေဆးရည္စိမ္ျခင္း၊ နာေရးအသုဘမ်ားတြင္ ကြယ္လြန္သူ၏ ႐ုပ္အေလာင္းကို မပုပ္မသိုးေအာင္ ေဆးသြင္း ျခင္းကိစၥမ်ား၌ အသံုးျပဳေလ့ရွိပါသည္။
ထုိစဥ္က မႏၲေလးလက္ဖက္ရည္ေလာကတြင္ ဂယက္တစ္ခု ႐ိုက္ခတ္သြားခဲ့ဖူးပါသည္။ “လက္ဖက္ရည္ဆုိ ရွယ္ပဲေသာက္မယ္၊ ႐ုိး႐ုိးမေသာက္ရဲဘူး။ အသည္းကင္ဆာ ျဖစ္မွာစိုးလို႔”ဟု ေျပာစမွတ္ျပဳခဲ့ဖူးသည္ကို ယခုေခတ္ လူငယ္မ်ားအား အသိေပးေျပာလို ပါသည္။ ေဖာ္ျပပါ ေနာင္ေတာ္ႀကီး သည္ လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ မလိုင္မုန္႔ ကို အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ကာ ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာ သံုးေဆာင္မွီ၀ဲခဲ့ရာ ၎အစားအေသာက္မ်ားတြင္ ပါရွိႏုိင္ခဲ့သည့္ Formalin တန္ခုိး ျဖင့္ သက္ဆုိးမရွည္ခဲ့သည့္ သာဓ ကကို တခုတ္တရေဖာ္ျပအပ္ပါ သည္။ စကားစပ္သျဖင့္ အရက္ ေလာကကို ေျပာပါဦးမည္။ လူ ေတြေသာက္ေနၾကေသာ အရက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးမွာ အီသုိင္းအယ္လ္ကို ေဟာ - Ethyl Alcohol ျဒပ္ေပါင္းျဖစ္သည္။ ၎ဓာတ္ပစၥည္းသည္ အဆိပ္အေတာက္ပစၥည္းစင္စစ္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ခႏၶကုိယ္အ တြက္ လိုအပ္ေသာ ဓာတ္ပစၥည္း မဟုတ္သျဖင့္ အသည္းက အလကားသက္သက္ အလုပ္ပိုကာ ေခ်ဖ်က္ေပးေနရသည္။ ၾကာလာ ေတာ့လည္း အသည္းက မႏုိင္ ၀န္ထမ္းေနရသည့္ ဒုကၡေၾကာင့္ အသည္းက်ဳံ႕ျခင္း၊ အသည္းေျခာက္ျခင္း၊ အသည္းအဆီ ဖံုး ျခင္း စသည့္ေ၀ဒနာမ်ားကို ခံစား ရပါေတာ့သည္။
ပို၍ဆိုးသည္က ေတာအ ရက္မ်ားႏွင့္ အရက္တုမ်ား၏ အႏၲ ရာယ္ျဖစ္သည္။ အရက္တုကိစၥ ေျပာပါဦးမည္။ အရက္တြင္ပါေသာ Ethyl Alcohol ႏွင့္ အနံ႔အရသာခြဲမရ ေအာင္တူသည့္ အလြန္အဆိပ္ ျပင္းသည့္ ဓာတုပစၥည္း Methyl Alcohol ၏ အႏၲရာယ္မွာ လြန္ စြာေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းပါ သည္။ နည္းနည္းေသာက္မိလွ်င္ မ်က္စိကြယ္မည္၊ ေလျဖတ္မည္။ အေတာ္အတန္ေသာက္မိလွ်င္ ေသဆံုးမည္။ သတင္းစာႏွင့္ ဂ်ာ နယ္မ်ားတြင္ Methyl Alcohol ပါသည့္ အရက္တုမ်ား ေသာက္ မိသျဖင့္ လူရာႏွင့္ခ်ီ၍ ေသဆံုး ရေသာသတင္းမ်ားကို မၾကာခဏဖတ္ရသည္။
သီးႏွံဟင္းသီးဟင္းရြက္ ေလာကအေၾကာင္းျပန္၍ ေကာက္ပါဦးမည္။ အေဖတုိ႔၊ အေမတုိ႔ေျပာ ခဲ့ဖူးသည့္ “အသီးအရြက္မ်ားမ်ားစား အားရွိတယ္”ဆုိေသာစကားသည္ ယခုေခတ္တြင္ ရာႏႈန္းျပည့္ မမွန္ႏုိင္ေတာ့ေပ။ ေခတ္ေျပာင္း သြားခဲ့ပါၿပီ။ သိပံၸပညာထြန္းကား လာျခင္း၊ လူတုိ႔၏ အတတ္က်ဴး လာျခင္းႏွင့္ မဆင္မျခင္စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈႈမ်ားေၾကာင့္ စုိက္ပ်ဳိးေရးေလာကတြင္ အႏၲ ရာယ္ႀကီးလွေသာ ပိုးသတ္ေဆး မ်ား(Insecticides ႏွင့္ Pesticides ကို ပရမ္းပတာသံုးလာၾက သည္။ သက္ဆုိင္ရာ တာ၀န္ရွိသူ မ်ားက ယင္းပိုးသတ္ေဆးမ်ားကို စနစ္တက်သံုးစြဲရန္ ပညာေပးၫႊန္ၾကားထားေသာ္လည္း ေတာင္ သူ/စုိက္ပ်ဳိးေရးသမား အေတာ္ မ်ားမ်ားက စိတ္မ၀င္စားၾကေခ်။ သူတုိ႔ စိတ္၀င္စားသည္က သီးႏွံမ်ား ေရာင္းပန္းလွ ေစ်းေကာင္း ရေရးသာျဖစ္သည္။ ပိုးသတ္ေဆး ဖ်န္းအၿပီး သံုးပတ္အၾကာမွ ဆြတ္ခူး ရိတ္သိမ္းရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာင္သူ/စုိက္ပ်ဳိးေရးသမား အေတာ္မ်ားမ်ားက အသိပညာ၊ ဗဟုသုတ၊ ေမတၱာေစတနာ နည္း လွစြာျဖင့္ ယင္းစည္းကမ္းကို မလိုက္နာၾကေခ်။
ထုိေရာအခါ ေစ်းကြက္သို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ သီးႏွံဟင္းသီး ဟင္းရြက္ အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အဆိပ္ဓာတ္မ်ားပါသည့္ ပုိးသတ္ ေဆးဓာတ္ႂကြင္းမ်ား(Toxic Residues of Insecticides and Pesticides)ပါရွိေနေပသည္။ ၎အႏၲရာယ္ကို မ်က္စိျဖင့္လည္း မျမင္ႏုိင္၊ အနံ႔အားျဖင့္လည္း မဆံုးျဖတ္ႏုိင္၊ အရသာအားျဖင့္ လည္း မသိရွိႏုိင္ပါေပ။ လူတြင္ ၎အႏၲရာယ္ကို ရွာေဖြႏုိင္ေသာကိရိယာ(Instrument)မရွိေပ။ဓာတ္ခြဲခန္း၌သာ ၎အႏၲရာယ္ကိုစစ္ေဆးအေျဖရွာႏုိင္ပါသည္။ စာေရးသူမွာ နံနက္ လမ္း ေလွ်ာက္ရင္း ကုိယ္တုိင္ေစ်း၀ယ္ သူျဖစ္၍ ေစ်းအတြင္းရွိ ေခ်ာ ေခ်ာလွလွဖြံ႕ဖြံ႕ထြားထြား ဟင္းသီး ဟင္းရြက္မ်ားကိုျမင္တုိင္း ၾကက္ သီးတျဖန္းျဖန္းထပါသည္။ ဆရာ ႀကီးေရႊဥေဒါင္း၏ စာေရးဟန္အ တုိင္းေျပာရပါလွ်င္ “ကၽြႏု္ပ္သည္ ပုိးသတ္ေဆးဓာတ္ႂကြင္းမ်ား၏ အႏၲရာယ္ကို လြန္စြာေၾကာက္ လန္႔လွပါသည္။ သင္တုိ႔ ယခု ေရာင္းခ်ေနေသာ ေခ်ာေခ်ာလွ လွဖြံ႕ဖြံ႕ထြားထြား ဟင္းသီးဟင္း ရြက္မ်ားကို ကၽြႏု္ပ္ စိုးစဥ္းမွ် အလိုမရွိပါ။ မီးယပ္ပိန္ မီးယပ္ေျခာက္ ပိုးစားေလာက္ကုိက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကိုသာ ကၽြႏု္ပ္ေရြးခ်ယ္ ၀ယ္ယူပါေတာ့မည္”ဟု ဆုိရမလုိ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
စာေရးသူသည္ ထုိပိုးစား ေလာက္ကုိက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ မ်ားကို ေစ်းတြင္ ခက္ခက္ခဲခဲ ရွာ ေဖြ၀ယ္ယူရပါသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း ခ်က္ျပဳတ္အၿပီး မသဒီလွေသး သျဖင့္ ေကာင္းစြာ မ်ဳိမက် ေခ်။ အခြံပါေသာ အသီးမ်ားကို ေတာ့ အနည္းငယ္သဒီပါေသး သည္။ အခြံပါ အသီးအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ သည္လည္း ယေန႔ေခတ္တြင္ မယံုၾကည္ စိတ္မခ်ရေတာ့ေခ်။ အသီး အမ်ဳိးမ်ဳိးသည္ အသိဉာဏ္ႏုန္႔ နည္းသည့္ ေလာဘသား စီးပြား ေရးသမားအခ်ဳိ႕၏ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ မသန္႔စင္ေတာ့ ေၾကာင္းကို အလ်ဥ္းသင့္၍ ေဖာ္ျပရပါဦးမည္။ အခ်ဳိ႕ အုန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီးဆုိင္ရွင္တုိ႔သည္ ငွက္ ေပ်ာသီးအစိမ္းမ်ားကို ၀ယ္ယူစု ေဆာင္းထားၿပီး အခ်ိန္ကုိက္ အျမန္မွည့္ေအာင္ ေရာင္းပန္းလွ တြက္ေျခကိုက္ေအာင္ ေဆာင္ ရြက္ၾကပါသည္။ ျပဳလုပ္ပံုမွာ ငွက္ ေပ်ာသီးအဖီးလုိက္၊အခုိင္လုိက္ကိုဓာတုေဗဒပစၥည္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္သည့္ Ethylene Oxide အရည္တြင္ စိမ္ပစ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤ ဓာတုျဒပ္ေပါင္းမွာ ဆန္၊ဂ်ဳံ၊ပဲမ်ား သိုေလွာင္ရာတြင္ ပိုးမထုိးေစရန္ အသံုးျပဳသည့္ ပုိးသတ္ေဆးတစ္မ်ဳိး ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကဲ..စာေရးသူတို႔ စားသံုးေနၾကသည့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကအစ သစ္သီးအဆံုး ဘယ္ဟာမွ မသန္႔စင္ေတာ့ေခ်။
နိဂံုးခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ အစားအေသာက္မ်ားမွ မျမင္ႏုိင္ေသာ လူသတ္ေကာင္မ်ား၏ အႏၲရာယ္ကို ပညာဗဟုသုတဉာဏ္ မ်က္စိျဖင့္ၾကည့္၍ ေ၀းစြာေရွာင္ရွားၾကေစလို ေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းျဖင့္တင္ျပလုိက္ရပါသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)