Saturday, March 22, 2014
ေက်းဇူးကို ေခ်လို႔မရ၊ ေထလို႔မရ”
လူတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ကိုထမင္းတစ္နပ္ေကြ်းလိုက္တယ္။ သူကတစ္
ေထာင္ဖိုးေကြ်းတယ္ ဆိုပါစို႔။ ကိုယ္ကႏွစ္ေထာင္ဖိုး ျပန္ေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္
သူေကြ်းလိုက္တဲ့ပစၥည္းရဲ႕ အေထာက္အပံ့ အစဥ္အဆက္သည္ ရပ္သြားပါ့မ
လား၊ (မရပ္သြားပါဘုရား) ဒါျဖင့္မွတ္ပါ။ ေက်းဇူးကို ေခ်လို႔မရဘူးေနာ္။ ဒီလို
ေနာ္ နားလည္ျပီလား။
ေက်းဇူးေခ်တယ္ ဆိုတဲ့စကားကို မေျပာရဘူး။ ေက်းဇူးဆိုတာ မေခ်ေကာင္း
ဘူး။ ေငြနဲ႔လည္းေခ်လို႔ ေထလို႔ မရပါဘူး။
ဘုရားက ေက်းဇူးသိတယ္၊ ေက်းဇူးဆပ္ရာမည္တယ္လို႔သာေဟာတာ။ ေက်
တယ္လို႔ မေျပာဘူးေနာ္။ ေက်းဇူးကို မေခ်ေကာင္းဘူး။ မေထေကာင္းဘူးလို႔
မွတ္ပါ။
ဘုရားေဟာတယ္။ ငယ္စဥ္က မိခင္ရဲ႕ ႏို႔ရည္တစ္စက္၊ ဖခင္ရဲ႕ ျပဴစုမႈတစ္ခ်က္
ေလးဟာ၊ အဲ့ဒီေက်းဇူးေတြဟာ ခုထိ ေထာက္ပံ့တုန္းဘဲတဲ့။ ဘုရားရဲ႕ဥာဏ္
ေတာ္နဲ႔မို႔ျမင္ႏိုင္တာေနာ္။ ပ႒ာန္းထဲမွာ ပါတယ္။ နတၳိပစၥေယာလို႔ျပတယ္။ အ
ဟာရက ဥပနိႆယပစၥေယာေနာ္။ အားၾကီးတဲ့ မွီရာအေထာက္အပံ့ေနာ္။
ဟိုက်ေတာ့နတၳိပစၥေယာလို႔ေခၚတယ္။ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တယ္။ ဒါပင္မယ့္မရွိ
ေတာ့ဘူး။ လက္ဆင့္ကမ္း သေဘာမ်ိဳးလို႔ မွတ္ရမယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးကို ဆက္ၾကည့္တဲ့အခါ ငယ္ငယ္ထဲက မိခင္ႏို႔ရည္တစ္စက္
ဖခင္ရဲ႕ ျပဳစုမႈ တစ္ခ်က္ေလးဟာ ခုခ်ိန္ထိ ရွိတယ္လို႔ မွတ္ရမယ္။ အင္မတန္
ေက်းဇူးၾကီးတယ္ေနာ္။
ဒါေၾကာင့္ အမိကိုလက္ဝဲ၊ အဖကို လက္ယာ (သို႔မဟုတ္) ပခံုးႏွစ္ဖက္ေပၚမွာ မိဘကိုတင္ျပီး ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာအထိ လုပ္ေကြ်းအံုးတဲ့ ေက်းဇူးဆပ္ရာမမည္
ေသးဘူးလို႔ ဒီလို ဆိုတယ္ေနာ္။
ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
Buddhavasa Tiloka
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment